parafia7

25 lutego 2017

ÓSMA NIEDZIELA ZWYKŁA – 26.02.2017 r.

Dziękuję za przygotowanie świątyni .

W tym tygodniu w sobotę o godzinie 9:30

kościół sprzątają rodziny zamieszkałe przy

ul.Wł.WARNEŃCZYKA od numeru 6 do 11..

Dzisiaj po mszy św.z godz.12:00 zmiana

Tajemnic Żywego Różańca

i spotkanie z pielgrzymami udającymi się

do Fatimy z przedstawicielami biura podróży.

z Panią Krystyną Kita

Stowarzyszenie na Rzecz Budowy Kościoła

zwraca się z prośbą do Państwa

o skorzystanie z możliwości przekazania

1% na budowę naszej Świątyni.

ZAPOWIEDZI PRZEDŚLUBNE:

TOMCZYK PAWEŁ zam.Lubań ul.Wrzosowa

i KATARZYNA TRZECIAK zam.w Jeleniej Górze – zapowiedz druga

I N T E N C J E w TYGODNIU :

Poniedziałek – za zm.Helenę KUTROWSKĄ

w 3 rocz.śm.i za zm.babcię ANIELĘ.

Wtorek – za zm.Marię NOSESOWICZ w 30 dniu po pogrzebie

Środa – o godz.9:00 za zm.męża Stanisława

o godz.16:30 intencja wolna

o godz.18:00 intencja wolna

Czwartek – za zm.Stanisława

Piątek za zm.Ewelinę NOWAK w 2 rocz.śm.

Sobota –za zm.Kazimierzów i Kazimiery w dniu ich imienin

INTENCJE w NIEDZIELĘ :

godz.: 08:00 za zm.Stanisława

godz.10:30 za zm.rodziców Michała i Zofię,

braci Kazimierza i Józefa

godz.12:00 za zm.rodziców Anastazję i Władysława KŁOS,

ich rodziców

i ks.Witolda SODORA-PIDOESKIEGO

godz.18:00 za zm.rodziców Krystynę i Mariana WERHUN.

W tym tygodniu przypada:

ŚRODA POPIELCOWA–msze św.sprawowane

będą o godz.9:00,

a o godz. 16:30 dla dzieci i młodzieży

oraz o godz.18:00 .

W TYM DNIU OBOWIĄZUJE ŚCISŁY POST.

PIERWSZY CZWARTEK MIESIĄCA -przed mszą św.Członkowie Przyjaciół WSD

modlą się o powołania kapłańskie i zakonne .

Po mszy św. zapraszam na spotkanie

Radę Parafialną

i

Przewodniczących wszystkich grup działających w parafii.

PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA- chorych parafian

odwiedzę w domach od godz.09:00 do 12:00 .

SPOWIEDŹ PIERWSZOPIĄTKOWA od godz.17:00 .

DROGA KRZYŻOWA o godz.17:30.

PIERWSZA SOBOTA MIESIĄCA– św.Kazimierza, Królewicza

PIERWSZA NIEDZIELA MIESIĄCA

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Po mszy św.z godz.10:30 spotkanie

rodziców dzieci komunijnych,

a o godz.16;30 odbędą się

NAUKI PRZEDŚLUBNE

GORZKIE ŻALE o godz.17:35

WSZYSTKIM SOLENIZANTOM

ŻYCZĘ OBFITOŚCI ŁASK BOŻYCH,

OPIEKI MATKI NAJŚWIĘTSZEJ

i ŁASK WYPRASZANYCH

od PATRONKI św.JADWIGI ŚLĄSKIEJ

parafia7

22 lutego 2017

1 % PODATKU NA RZECZ BUDOWY NASZEJ ŚWIĄTYNI

Rada Parafialna każdego roku zwraca się z uprzejmą prośbą

do parafian oraz ludzi dobrej woli o przekazanie

1 % podatku

na rzecz budowy naszej Świątyni.

Kwota z tytułu odpisu 1% podatku

znacznie pomaga nam w budowie

naszego Kościoła.

Jednocześnie Rada Parafialna składa

serdeczne podziękowania

za dar serca i pomoc,

jaką okazaliście Państwo

przekazując 1%

swojego podatku na rzecz budowy Kościoła

w roku 2016.

Oto dane do wpisu na formularzu PIT :

Stowarzyszenie na Rzecz Budowy Kościoła

pw.św.Jadwigi Śląskiej w Lubaniu

81 1090 1955 0000 0001 0375 5838

KRS 0000231609

parafia7

ORĘDZIE PAPIEŻA FRANCISZKA NA WIELKI POST 2017

Słowo jest darem. Druga osoba jest darem. Drodzy Bracia i Siostry! Wielki Post to nowy początek, to droga prowadząca do bezpiecznego celu: Paschy Zmartwychwstania, zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią. Okres ten zawsze kieruje ku nam stanowczą zachętę do nawrócenia: chrześcijanin jest wezwany, by powrócił do Boga „całym swym sercem” (Jl 2,12), aby nie zadowalał się życiem przeciętnym, ale wzrastał w przyjaźni z Panem. Jezus jest wiernym przyjacielem, który nas nigdy nie opuszcza, bo nawet kiedy grzeszymy, czeka cierpliwie na nasz powrót do Niego, a wraz z tym oczekiwaniem, ukazuje swoje pragnienie przebaczenia (por. Homilia podczas Mszy św., 8 stycznia 2016). Wielki Post jest czasem sprzyjającym zintensyfikowaniu życia duchowego poprzez święte środki, jakie oferuje nam Kościół: post, modlitwę i jałmużnę. U podstaw wszystkiego jest Słowo Boże, do którego słuchania i bardziej pilnego rozważania jesteśmy w tym okresie zachęcani. Chciałbym zwłaszcza zatrzymać się tutaj nad przypowieścią o bogaczu i Łazarzu (por. Łk 16,19-31). Pozwólmy się zainspirować tą tak znamienną kartą, która daje nam klucz do zrozumienia, jak działać, aby osiągnąć prawdziwe szczęście i życie wieczne, zachęcając nas do szczerego nawrócenia. 1. Druga osoba jest darem Przypowieść rozpoczyna się od przedstawienia dwóch głównych bohaterów, ale to człowiek ubogi jest opisany bardziej szczegółowo: jest on w stanie rozpaczliwym i nie ma siły, aby się podnieść, leży u bramy bogacza i je okruszyny, które spadają z jego stołu, całe jego ciało jest pokryte ranami a psy przychodzą je lizać (por. ww. 20-21). Obraz jest więc ponury, a człowiek jest powalony na obie łopatki i poniżony. Scena okazuje się jeszcze bardziej dramatyczna, jeśli weźmiemy pod uwagę, że ubogi nazywa się Łazarz: jest to imię pełne obietnic, które dosłownie oznacza „Bóg pomaga”. Zatem nie jest to osoba anonimowa, ma wyraźnie określone rysy i ukazuje się jako człowiek, z którym należy łączyć jakąś historię osobistą. Chociaż dla bogacza jest on jakby niewidoczny, dla nas staje się znany i niemal bliski, staje się obliczem; a jako takie – darem, bezcennym bogactwem, istotą chcianą, kochaną, zapamiętaną przez Boga, nawet jeżeli jej konkretna kondycja jest sytuacją odrzucenia przez ludzi (por. Homilia na Mszy św., 8 stycznia 2016). Łazarz uczy nas, że druga osoba jest darem. Właściwa relacja z ludźmi polega na uznaniu z wdzięcznością ich wartości. Również ubogi przy bramie bogacza nie jest irytującą przeszkodą, ale wezwaniem do pokuty i przemiany swojego życia. Pierwszą zachętą jaką kieruje ta przypowieść jest wezwanie do otwarcia drzwi naszego serca na drugą osobę, ponieważ każdy człowiek jest darem, czy jest to ktoś nam bliski, czy też obcy biedak. Wielki Post jest czasem sprzyjającym otwarciu drzwi każdemu potrzebującemu i rozpoznaniu w nim, czy też w niej, oblicza Chrystusa. Każdy z nas spotyka ich na swojej drodze. Każde życie, które napotykamy, jest darem i zasługuje na akceptację, szacunek, miłość. Słowo Boże pomaga nam otworzyć nasze oczy, aby przyjąć życie i je umiłować, zwłaszcza gdy jest słabe. By jednak móc to uczynić, trzeba potraktować poważnie także to, co Ewangelia mówi nam o bogaczu. 2. Grzech nas zaślepia Przypowieść bezlitośnie podkreśla sprzeczności, w których znajduje się bogacz (por. w. 19). Człowiek ten, w przeciwieństwie do ubogiego Łazarza nie ma imienia, jest określony jedynie jako „bogacz”. Jego bogactwo przejawia się w noszonych ubraniach, przesadnym luksusie. Purpura była rzeczywiście bardzo ceniona, bardziej niż srebro i złoto, i dlatego była zastrzeżona dla bogów (por. Jer 10,9) i królów (por. Sdz 8,26). Bisior był specjalnym rodzajem tkaniny, która sprawiała, że ubiór nabierał niemal sakralnego charakteru. Zatem bogactwo tego człowieka było przesadne, również dlatego, że okazywane było codziennie, rutynowo: „dzień w dzień świetnie się bawił” (w. 19). Dostrzega się w nim dramatycznie zepsucie grzechu, które dokonuje się w trzech następujących po sobie etapach: umiłowanie pieniędzy, próżność i pycha (por. Homilia podczas Mszy św., 20 września 2013). Apostoł Paweł powiedział, że „korzeniem wszelkiego zła jest chciwość pieniędzy” (1 Tm 6,10). Jest ona głównym powodem korupcji i źródłem zawiści, konfliktów i podejrzeń. Może dojść do tego, że pieniądz może nad nami zapanować tak bardzo, iż stanie się tyrańskim bożkiem (por. Adhort, ap. Evangelii gaudium, 55). Zamiast być narzędziem, które nam służy, by czynić dobro i realizować solidarność z innymi, pieniądz może podporządkować nas i cały świat egoistycznej logice, która nie pozostawia miejsca dla miłości i stanowi przeszkodę dla pokoju. Przypowieść ukazuje nam ponadto, że chciwość bogacza czyni go próżnym. Jego osobowość spełnia się w pozorach, w pokazywaniu innym, na co może sobie pozwolić. Pozory jednak maskują wewnętrzną pustkę. Jego życie jest uwięzione w zewnętrzności, najbardziej powierzchownym i ulotnym wymiarze egzystencji (por. tamże, 62). Najniższym szczeblem tego upadku moralnego jest pycha. Bogacz ubiera się jak by był królem, udaje zachowanie Boga, zapominając, że jest po prostu śmiertelnikiem. Dla człowieka zdemoralizowanego umiłowaniem bogactwa nie ma nic oprócz własnego „ja”, i dlatego jego spojrzenie nie dostrzega otaczających go osób. Owocem przywiązania do pieniędzy jest zatem pewien rodzaj ślepoty: bogacz nie widzi głodnego biedaka, poranionego i leżącego w swym upokorzeniu. Patrząc na tę osobę możemy zrozumieć, dlaczego Ewangelia tak wyraźnie potępia miłość pieniędzy: „Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie” (Mt 6,24). 3. Słowo jest darem Ewangelia o bogaczu i ubogim Łazarzu pomaga nam dobrze przygotować się na zbliżające się Święta Paschalne. Liturgia Środy Popielcowej zaprasza nas do przeżycia doświadczenia podobnego, do tego, jakie w sposób bardzo dramatyczny było udziałem bogacza. Kapłan, nakładając popiół na głowę, powtarza słowa: „Pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Rzeczywiście zarówno bogacz jak i ubogi umierają, a zasadnicza część przypowieści ma miejsce w zaświatach. Obie postacie nagle odkrywają, że „nic nie przynieśliśmy na ten świat; nic też nie możemy [z niego] wynieść” (1 Tm 6,7). Również nasze spojrzenie otwiera się na zaświaty, gdzie bogacz prowadzi długi dialog z Abrahamem, którego nazywa „Ojcem” (Łk 16,24.27), wykazując, że należy do ludu Bożego. Ten szczegół czyni jego życie jeszcze bardziej niespójnym, ponieważ do tej pory nic nie powiedziano na temat jego relacji z Bogiem. W istocie w jego życiu nie było miejsca dla Boga, bo jego jedynym bogiem był on sam. Dopiero pośród udręk zaświatów bogacz rozpoznał Łazarza i chciałby, aby biedak ulżył jego cierpieniom przez odrobinę wody. Gesty, o które prosi Łazarza są podobne do tych, których bogacz sam mógł dokonać, ale których nigdy nie dopełnił. Abraham jednak wyjaśnia jemu: „za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz” (w. 25). W zaświatach zostaje przywrócona pewna sprawiedliwość i cierpienia życiowe są równoważone przez dobro. Przypowieść idzie dalej i tak przedstawia przesłanie dla wszystkich chrześcijan. Bogacz bowiem, który ma braci jeszcze żyjących, prosi Abrahama, aby posłał do nich Łazarza, aby ich przestrzec. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków; niechże ich słuchają” (w. 29). A wobec sprzeciwów bogacza dodał: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą” (w. 31). W ten sposób ukazuje się prawdziwy problem bogacza: źródłem jego nieszczęść jest nie słuchanie Słowa Bożego. To go doprowadziło do tego, że już nie kochał Boga, a zatem gardził innymi. Słowo Boże jest żywą siłą, zdolną do wzbudzenia nawrócenia ludzkiego serca i do ponownego ukierunkowania człowieka ku Bogu. Konsekwencją zamknięcia serca na dar przemawiającego Boga jest zamknięcie serca na dar brata. Drodzy bracia i siostry, Wielki Post jest czasem sprzyjającym odnowieniu siebie w spotkaniu z Chrystusem żyjącym w Jego Słowie, w sakramentach i w bliźnim. Pan – który podczas czterdziestu dni spędzonych na pustyni zwyciężył podstępy kusiciela – wskazuje nam drogę, którą trzeba pójść. Niech Duch Święty prowadzi nas do podjęcia prawdziwej pielgrzymki nawrócenia, by odkryć na nowo dar Słowa Bożego, by zostać oczyszczonymi z grzechu, który nas zaślepia i służyć Chrystusowi obecnemu w braciach potrzebujących. Zachęcam wszystkich wiernych do wyrażenia tej duchowej odnowy poprzez uczestnictwo w Kampaniach Wielkopostnych, promowanych przez wiele organizacji kościelnych, w różnych częściach świata, aby rozwijać kulturę spotkania w jednej rodzinie ludzkiej. Módlmy się za siebie nawzajem, abyśmy uczestnicząc w zwycięstwie Chrystusa umieli otworzyć nasze drzwi dla osób słabych i ubogich. Wówczas będziemy mogli w pełni żyć i świadczyć o radości paschalnej. W Watykanie, 22 października 2017 r., w Święto św. Łukasza Ewangelisty Franciszek Źródło : Radio Watykańskie

parafia7

11 lutego 2017

KATECHEZA ks.biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego – 13 LUTY 2017 r.

Zapraszam serdecznie

wszystkich parafian

na kolejne katechezy

ks.biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego,

które odbędą się

w Ratuszu w Sali Ślubów

o godzinie 19:00 w następujących dniach :

13.lutego 2017 roku

“Nadzieja zbawienia – Nowa Ewa ( Rdz.3,15).”

11.marca 2017 roku

“Sympozjum poświęcone św.Marii Magdalenie.

Tajemnica Krzyża “

10.kwietnia 2017 roku

“Maria Magdalena .

Przebaczanie, które przywraca życie “

08.maj 2017 roku

“Chrzest święty jako tajemnica

życia w Chrystusie “

16.czerwca 2017 roku

“Maria Magdalena jako świadek

Chrystusowego ukrzyżowania,

pogrzebu i zmartwychwstania “

10.lipca 2017 roku

” Święta Maria Magdalena

i Jej rola we wspólnocie pierworodnego Kościoła”.

14.sierpnia 2017 roku

“Święta Maria Magdalena

– obraz chrześcijańskiej codzienności “

W dniu 24 września 2017 roku

Uroczystość nadania patronatu

św.Marii Magdaleny miastu LUBAŃ

parafia7

SZÓSTA NIEDZIELA ZWYKŁA – 12. LUTY 2017 r.

Dziękuję za przygotowanie świątyni .

W tym tygodniu w sobotę o godzinie 9:30

kościół sprzątają rodziny zamieszkałe przy

ul.WILLOWEJ od numeru 36 do 52.

W poniedziałek na godz.19:00

zapraszam na kolejny wykład

ks.biskupa prof.Zbigniewa Kiernikowskiego.

W tym tygodniu w piątek przypada

dzień imienin naszego biskupa legnickiego .

Dnia 26 lutego po mszy św.z godz.12:00

odbedzie się spotkanie wszystkich uczestników

pielgrzymki do Fatimy

z przedstawicielami biura turystycznego

z Panią Krystyną Kita

Stowarzyszenie na Rzecz Budowy Kościoła

zwraca się z prośbą do Państwa

o skorzystanie z możliwości przekazania

1% na budowę naszej Świątyni.

W przyszłym miesiącu rozpoczynamy nauki dla

NOWOZEŃCOW